Add an overline text Baza nurkowa Metajna Nasza baza to: kursy nurkowe Nurkowanie w Chorwacji – Wyspa Pag Podwodny świat wokół wyspy Pag miło zaskakuje swą atrakcyjnością. Podwodne krajobrazy to góry, jaskinie, pionowe ściany schodzące do ponad 40 metrów, rozłożyste zielone łąki oraz tętniące podwodnym życiem szczeliny. Pag – księżycowa wyspa Chorwacji Ta piąta co
Grecką nazwę Lesbos (Λέσβος) zapisuje się także jako Leswos, Lesvos, Lésvos oraz Lésbos. Sami Grecy czasami używają określenia Mitilini, Mitylene lub Mitylena, w odniesieniu do jej roli w mitologii. Tak samo nazywa się niespełna 30-tysięczne miasto, które pełni funkcje stolicy wyspy. Mieszczą się tu urzędy i siedziby władz gminy oraz jednostki regionalnej Lesbos, która wedle podziału administracyjnego kraju należy do regionu Wysp Egejskich Północnych. Głównym punktem miejscowości jest port dla promów i statków turystycznych. Do największych atrakcji należą skamieniały las z listy geoparków UNESCO, plaże z czerwonym piaskiem, antyczne ruiny, muzea archeologiczne oraz miejsca związane ze starożytną poetką Safoną. Jej homoerotyczne liryki i nazwa wyspy przyczyniły się do powstania określenia lesbijka. Lesbos na Morzu Egejskim – informacje geograficzne. Przyroda, klimat, pogoda Malowniczy krajobraz wyspy ukształtowały liczne procesy wulkaniczne i tektoniczne, w tym liczne trzęsienia ziemi. Niektóre były tak silne, że odczuwano je nawet w Atenach. Aktualną szatę roślinną ukształtowała działalność człowieka. Dominują gaje oliwne, bory sosnowe i lasy kasztanowe, zasadzone z myślą o produkcji oliwy czy drewna. Skamieniały Las na Lesbos to pozostałości flory subtropikalnej i fauny sprzed ok. 18,5 miliona lat. Geopark zajmuje ok. 150 km², a za jego powstanie odpowiadają wybuchy wulkanów i grube warstwy materiałów piroklastycznych wymieszanych z lawą, popiołem i błotem. Taka mieszanka pozwoliła na zachowanie w niezłym stanie szczątków prehistorycznych ssaków oraz pni, gałęzi, liści i owoców dębów; sekwoi; sosen; innych drzew iglastych. Pod względem geograficznym Lesbos znajduje się na obszarze Azji – ze szelfem kontynentalnym we wschodniej części Morza Egejskiego. Od tureckich wybrzeży kontynentalnych dzieli ją ok. 10–12 kilometrów. Podobnie jak archipelag Wysp Egejskich i cała Grecja, charakteryzuje się śródziemnomorskim klimatem. Lato jest długie, suche i gorące, natomiast zima krótka i umiarkowanie chłodna. Tylko w styczniu średnie minimalne temperatury w ciągu doby spadają poniżej 10°C. Mitylena, Plomari, Skala Sikaminia i inne – lokalne kurorty na greckiej wyspie Lesbos Militini leży we wschodniej części wyspy. Miasto szczyci się tym, że było pierwszą demokratyczną polis w starożytnej Grecji, warto zobaczyć także tutejszą statuę wolności z 1930 r. Oprócz portu posiada przystań jachtową, lotnisko, tu mieści się też główna siedziba Uniwersytetu Egejskiego i bogato zdobiony kościół Agios Athanasios. Mitylena charakteryzuje się zróżnicowaną linię brzegową – piaszczyste plaże kontrastują z odcinkami kamienistymi i skalistymi klifami. Plomari znajduje się na południowym skraju lądu, to drugie największe miasto na Lesbos. Dziś dysponuje najnowocześniejszą mariną, w przeszłości było jednym z głównych ośrodków handlu i inżynierii morskiej. Słynie również z produkcji oliwkowego mydła. Wioska Skala Sikaminia na północy to lokalny symbol kosmopolityzmu i pokoju. W latach 20. XX w. przez Lesbos przewinęło się wielu przymusowych migrantów – na mocy traktatów międzynarodowych chrześcijanie mieli przenieść się do Grecji, a muzułmanie zamieszkać w Turcji. Tutaj często okazywało się, że ludzie mijający się po drodze jednak potrafią koegzystować. Skala Sikaminia ma kilka pomników i tablic przypominających o tych czasach. Miejscowość słynie również z ikony Madonny Syreny w lokalnym kościółku. Warto wiedzieć, które miejscowości na wyspie należą do najciekawszych, a są to: Kalloni nad zatoką o tej samej nazwie; Anaxos Skoutarou z licznymi ośrodkami SPA&Wellness; Polichnitos z gorącymi źródłami; Sigri z zamkiem i Muzeum Historii Naturalnej (znane też jako Muzeum Skamieniałego Lasu); Agiassos z cerkwią Panagia Vrefokratoussa i wieloma innymi celami pielgrzymek; Mantamados (Mantamados) z klasztorem Michała Archanioła Michała; Petra z kościołem Panagia Glukofilousa; Molyvos (Mithymna) z pozostałościami średniowiecznego zamku i muzeum w dawnych łaźniach tureckich. Ślady historii Grecji na Lesbos. Zabytki, ruiny i muzea na wyspie, które warto zwiedzić Najstarsze ślady obecności człowieka znalezione podczas prac archeologicznych pochodzą z neolitu, sprzed ok. 7–9 tysięcy lat. Na Lesbos krzyżowały się wpływy kultury mykeńskiej i trojańskiej. Tutaj miaszkała i tworzyła nie tylko Safona, ale też Ezop – znany z satyrycznych i moralizatorskich bajek, w których zwierzęta miały ludzkie cechy. Od XVI w. władanie nad wyspą wielokrotnie przechodziło z rąk do rąk – kontrolowali ją Pelazgowie, Achajowie, Eolowie, Persowie, Macedończycy, Egipcjanie, wreszcie Rzymianie. Do dziś przerwał akwedukt z czasów cesarstwa, Mória. Później tereny znalazły się pod zarządem Bizancjum, a kolejnym państwem, które było w stanie ustabilizować swoje rządy w regionie, było Imperium Osmańskie. Grecy zajęli Lesbos w 1912 r. Na terenie wyspy znajdują się pozostałości po 3 dużych, średniowiecznych twierdzach obronnych. Największy jest zamek w Mitylenie z czasów Cesarstwa Bizantyńskiego – zachował się w najlepszym stanie. Na 60 akrach mieszczą się brama ottomańska, magazyn prochu, łaźnie, Wieża Królowej oraz meczet Kule. Ruinami w Sigri nikt się nie zajmuje, ale wciąż (jeszcze) jest co oglądać. Natomiast pozostałości zamku w Molyvos często wykorzystywane są do różnych inicjatyw kulturalnych. Miłośnicy historii, którzy wybierają się na Lesbos, powinni pamiętać jeszcze o takich miejscach, jak: starożytna świątynia Messon; Muzeum Teriade w Vari; Muzeum Archeologiczne w Mitilini; kościół Theotokos z relikwiami św. Walentego; bazylika Agios Andreas w Eressos z pierwszych lat chrześcijaństwa; pozostałości akropolu Pyrra; monument przy wodospadach Klapádos; Muzeum Thelopilou; Studnia Achillesa. Najlepsze plaże Lesbos. Kąpieliska, malownicze zakątki, ośrodki sportów wodnych Jeśli przyjeżdżasz na wakacje do Grecji, by plażować nad morzem, tutaj masz wyjątkowo duży wybór. Drobny piasek, tereny żwirkowe i kamieniste, klify ze skałami – co tylko lubisz. Za najpiękniejsze kąpieliska na Lesbos uchodzą Petra, Eressos oraz Vatera. Na najczęściej odwiedzanych – Karavoilia, Anaxos, Tsipouri, Plomari, Molyvos, Skala Kallonis, Eftalou, Tavari i wiele innych – często istnienie możliwość wypożyczenia sprzętu plażowego i sportowego. Na wyspie można uprawiać windsurfing, kitesurfing, żeglarstwo, czy nurkowanie. Jeśli wolisz odpoczywać na uboczu, a wypożyczalnie nie są ci do niczego potrzebne, możesz pojechać na jedną z wielu plaż na uboczu, np.: Tsichilodas; Chrousos; Podaras; Evaggelistria; Ligonari; Lapsarna; Kampos; Mpaloutsos; Tsichranta; Kagia. Pozostałe atrakcje turystyczne – krótki przewodnik. Lesbos i rozrywkowe wakacje Warto odwiedzać lokalne tawerny i restauracje, prowadzone przez mieszkańców wyspy w tutejszych miastach i wioskach rybackich. Zarówno ze względu na tradycyjne, greckie potrawy, jak i trunki. Winnice na wyspie zdobyły sobie zasłużoną renomę, jednak specjałem Lesbos stało się ouzo – alkohol wytwarzany na bazie anyżu. W Plomari znajdują się nawet poświęcone mu muza, jedno zlokalizowane w XIX-wiecznej destylarni. Miłośnicy tańców, dyskotek i szalonej zabawy również powinni być zadowoleni. Bary oraz nocne kluby wciśnięte w wąskie uliczki tętnią życiem, choć poza sezonem niektóre lokale pozostają nieczynne. Jak łatwo się domyślić, wyspę Lesbos szczególną estymą darzą osoby LGBT, a zwłaszcza kobiety. Boom i moda na wspólne wyjazdy lesbijek zaczęła się w latach 70. XX wieku – ku głośnemu niezadowoleniu części mieszkańców. Safona, dzięki której powstała poezja liryczna, przez wiele lat mieszkała w Eressos, nad zachodnim wybrzeżem. Tutaj stworzyła thassos ku czci Afrodyty i muz, gdzie kształciła i wychowywała wiele młodych dziewczyn, zanim te wyszły za mąż. W sąsiedniej, nadmorskiej wiosce Skala Eresou, znajduje się wyjątkowo dużo miejsc imprezowych. Kiedy warto jechać na Lesbos, jak się tam dostać? Garść informacji praktycznych Z uwagi na warunki pogodowe sezon turystyczny w tej części Grecji trwa od kwietnia do listopada. Szczyt przypada na miesiące wakacyjne – czerwiec, lipiec, sierpień i wrzesień. W tym samym czasie na Lesbos przybywało najwięcej uchodźców w trakcie kryzysów migracyjnych z ostatnich. Wyspa była miejscem, gdzie powstało wiele tymczasowych obozów. Na Lesbos można się dostać drogą morską lub powietrzną – ewentualnie pojechać do Grecji samochodem a w Pireusie wjechać na prom. Bezpośrednie loty z Polski do Mityleny/Militini organizowane i realizowane są wyłącznie sezonowo. Można zaryzykować stwierdzenie, że w regionie zawsze dużo się dzieje. Nie zawsze są to dobre wieści z punktu widzenia turystów, którzy chcieliby odpocząć na plażach na wyspie. Do wydarzeń historyczno-społecznych dochodzą zaniedbania władz państwowych i lokalnych. W przeszłości powstało wiele raportów o tym, że potencjał tego miejsca nie jest właściwie wykorzystany – przydałoby się więcej inwestycji i działań promocyjnych. Lesbos to wyspa, która dużo zyskuje po bliższym poznaniu… o ile okoliczności sprzyjają wczasowiczom. Zobacz też:
Opuszczona wioska rybacka w Chinach wpadła w objęcia Matki Natury W ujściu rzeki Jangcy u wschodnich wybrzeży Chin mała wyspa kryje w sobie sekretną
Obawy, że Chiny wykorzystają zamieszanie wyborcze w Australii do sfinalizowania kontrowersyjnej umowy wojskowej z Wyspami Salomona, skłoniły ministra ds. rozwoju międzynarodowego i Pacyfiku z Canberry, Zeda Seselja do złożenia wizyty u sąsiada. Rozmowy mają zapobiec obecności marynarki wojennej Chin u wybrzeży wyspiarskiego państwa w Oceanii. Pekin już teraz może bić sobie brawo, bo zasiał ogromny niepokój w całym Wysp Salomona Manasseh Sogavare wyciek jego paktu z Chinami uznał za "obraźliwe insynuacje" Źródło: Getty Images, fot: Fairfax MediaMinister ds. rozwoju międzynarodowego i Pacyfiku Zed Seselja ma przylecieć do stolicy Wysp Salomona, aby w środę omówić obawy Australii bezpośrednio z najwyższymi urzędnikami i przywódcami politycznymi wyspiarskiego niepokoi się chińskim rozdaniem w OceaniiPodróż zagraniczna ministra w gorącym czasie przedwyborczym świadczy o tym, że zamiary Wysp Salomona bardzo niepokoją australijski rząd. Od kiedy doszło do wycieku dokumentów, które świadczą o tym, że Chiny dążą do ekspansji na Pacyfik i chcą wpuszczenia swoich okrętów wojennych na wody u wybrzeży Wysp Salomona, nie ma wątpliwości, że Pekin może zagrażać bezpieczeństwu regionu. Ujawnione porozumienie o współpracy w zakresie bezpieczeństwa może pozwolić na rozmieszczenie żołnierzy Armii Ludowo-Wyzwoleńczej na Pacyfiku. Mówiło się nawet o tym, że projekt umowy obronnej umożliwi budowę chińskiej bazy na Wyspach Salomona. Prawdopodobieństwo chińskiej obecności niemal tuż u wybrzeży australijskiego stanu Queensland przeraża wiele rządów informuje ABC News, w zeszłym tygodniu dwóch szefów wywiadu Australii zjawiło się na tajnych rozmowach z premierem Wysp Salomona, Manassehem Sogavare, aby wyrazić głębokie zaniepokojenie swojego rządu w związku z umową z Wyspy Salomona są cenionym członkiem naszej rodziny na Pacyfiku. Szanujemy prawo Wysp Salomona do podejmowania suwerennych decyzji dotyczących ich bezpieczeństwa narodowego - powiedział minister Seselja przed planowanymi na środę rozmowami. Podkreślił także rolę Wysp Salomona w zaspokajaniu "potrzeb bezpieczeństwa" Pacyfiku, w tym bezpieczeństwa geopolitycznego wyprawa australijskiego przedstawiciela do Honiary, stolicy Wysp Salomona, nie jest jedynym dyplomatycznym poselstwem do tego kraju, mającym na celu "zacieśnianie relacji". "Financial Times" doniósł w zeszłym tygodniu, że czołowy urzędnik Białego Domu ds. Azji, Kurt Campbell, również ma plany osobistego spotkania z premierem tego oceanicznego rząd powiedział również we wtorek, że zainwestuje 1,5 miliarda dolarów amerykańskich w utworzenie drugiego portu na Wyspach Salomona. Będzie on konkurował z portem na północy kraju, należącym do chińskich dalej będzie współpracować z Węgrami? "Pamiętam dobrą współpracę z Orbanem"Oceń jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
Hasło krzyżówkowe „wyspy u wybrzeży Szkocji” w słowniku krzyżówkowym. W niniejszym słowniku szaradzisty dla wyrażenia wyspy u wybrzeży Szkocji znajduje się tylko 1 odpowiedź do krzyżówki. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne znaczenia dla hasła „ wyspy u wybrzeży Szkocji ” lub
Hongkoński dziennik "South China Morning Post" informuje w czwartek o tajemniczych sztucznych wyspach, które na Morzu Żółtym buduje Korea Północna. Ich przeznaczenie nie jest znane, zdjęcia satelitarne wskazują na obecność instalacji pisze, że Korea Płn. pracuje nad rozbudową wysp co najmniej od pięciu lat. Obiekty znajdują się w okolicy miasta Sohae na zachodzie kraju, 50 km od Pjongjangu. W Sohae znajduje się także poligon rakietowy pocisków dalekiego zakręty, jasne pasyAnaliza zdjęć satelitarnych z 2012 roku wskazuje, iż trzy z wysepek były kamieniste, dwie pokrywał piasek. Ten sam teren sfotografowany w grudniu 2016 roku pokrywają już szerokie drogi i chodniki. "SCMP" spekuluje co do przeznaczenia wysp, twierdząc, iż mogą być przeznaczone zarówno do celów wojskowych - pod instalacje wyrzutni rakiet, broni przeciwlotniczej, pocisków do zwalczania okrętów - jak również pod działalność przez dziennik dyrektor waszyngtońskiej firmy wywiadowczej Strategic Sentinel Ryan Barenklau nie jest w stanie jednoznacznie określić przeznaczenia wysp. Jednak na podstawie obecności dróg z szerokimi zakrętami można wnioskować o ich przeznaczeniu pod mobilne wyrzutnie Północna rozbudowuje wyspy co najmniej od pięciu lat | Google EarthBarenklau wskazuje także na pasy jaśniejszego koloru widoczne na szerokich chodnikach na wyspach, twierdząc, że mogą być to fragmenty cementu odpornego na ciepło, użytego tam ze względu na odpalanie pocisków. - Są także miejsca do obserwacji, z których przykładowo (przywódca Korei Płn.) Kim Dzong Un mógłby śledzić przeprowadzanie próby rakietowej - dodaje dyrektor Północna rozbudowuje wyspy co najmniej od pięciu lat | Google EarthProjekt podwójnego przeznaczenia?"SCMP" przypomina, że przed dekadą Pjongjang prowadził projekt odzyskiwania lądu na terenie Morza Żółtego. Według informacji północnokoreańskiej agencji informacyjnej prace zakończono w 2012 roku, oddając do użytku farmę ryb, kaczek oraz ostryg. Analityk niekonwencjonalnej broni oraz technologii z uniwersytetu w Maryland Steve Sin uważa, iż Korea Płn. ma w zwyczaju tworzyć projekty podwójnego przeznaczenia. Ewentualne militarne instalacje znajdujące się na terenie gospodarstw rolnych na sztucznych wyspach wpisywałyby się w ten północnokoreańskie kontynuują program jądrowy i próby rakietowe mimo zakazu Rady Bezpieczeństwa ONZ i międzynarodowych sankcji. Zapowiadają też budowę międzykontynentalnej rakiety balistycznej, która mogłaby dosięgnąć terytorium sobotę reżim w Pjongjangu przeprowadził kolejną próbę rakietową, która według południowokoreańskiej armii zakończyła się mm/sk/jb / Źródło: South China Morning Post, PAPŹródło zdjęcia głównego: Google Earth
Chiny wysłały na Bliski Wschód sześć okrętów wojennych. Grupa składa się z niszczyciela rakietowego Zibo, fregaty Jingzhou i zintegrowanego statku zaopatrzen
Daleko w Azji, na obszarze Oceanu Spokojnego znajduje się Morze Południowochińskie. Jest to morze przybrzeżne. Zajmuje ono powierzchnię 3,537 milionów kilometrów kwadratowych. A dostęp do niego ma kilka azjatyckich państw. A są nimi Brunei, Chiny, Filipiny, Indonezja, Kambodża, Malezja, Wietnam, Singapur, Tajwan oraz Tajlandia. Średnia głębokość na tym obszarze wynosi 1024 m. A największa głębia to 5560 m. Poziom zasolenia wynosi od 31,5 do 34,5 ‰. Granice tego morza wyznaczają południowo-wschodnie wybrzeża Chin. Na obszarze Morza Południowochińskiego występują rozmaite wyspy. Należą do nich : Beitung, Bangka, Borneo, Luzon, Palawan, Tajwan, Wyspy Spratly oraz Wyspy Paracelskie. Występują tam również półwyspy. A do nich zaliczamy – półwysep Malajski oraz półwysep Indochiński. Występuje również cieśnina Tajwańska, cieśnina Luzon, cieśnina Singapurska, cieśnina Malakka, cieśnina Bangka, Gaspar, Karimata, Mindoro oraz Linapacan i Balabac. Ale na wyspach oraz półwyspach nie koniec. Na tym obszarze występują również zatoki. Największe zatoki to – zatoka Tajlandzka oraz zatoka Tonkińska. A ponad połowę powierzchni dna morskiego stanowi szelf. Występują tam liczne płycizny, rafy koralowe, wyspy oraz archipelagi. Między innymi Hajnan, Anambas, Wyspy Paracelskie, Spratly. Temperatura wód powierzchniowych latem wynosi od 26 do 31 °C. Natomiast zimą temperatura ta wynosi od 20 do 27 °C. Najwyższe pływy morskie występują u wybrzeży Borneo – 5,5 m oraz w Zatoce Tonkińskiej – 5,9 m. Morze Południowochińskie posiada zlewiska. Należą do nich rzeki: Czerwona, Kapuas, Xi Jiang, Mekong oraz Manam. Na tym obszarze rozwinięte jest rybołówstwo. Mają tutaj miejsce liczne połowy tuńczyków, śledzi oraz sardynek. Na obszarze Morza Południowochińskiego odbywa się wydobycie ropy naftowej oraz gazu ziemnego. Surowce te wydobywane są z dna morskiego. Głównymi portami na Morzu Południowochińskim są: Kanton, Hongkong, Manila, Hajfong, Ho Chi Minh, Bangkok, Singapur oraz Zhanjiang. Morze Południowochińskie jest rejonem występowania przeróżnych gatunków zwierząt. A wśród nich żarłacz brunatny atlantycki. Poluje on w pobliżu dna oceanicznego, żywi się rybami kostnoszkieletowymi. Morze Południowochińskie jest areną zmagań i sporów terytorialnych. Dostęp do niego ma kilka państw azjatyckich. I praktycznie każde z nich rości sobie prawo do przynajmniej jakiegoś obszaru tego morza. Z racji swojego położenie jest to ważny strategicznie obszar południowo-wschodniej Azji. Przemieszczają się tam różne okręty. Tak handlowe, transportowe, jak również bojowe. W zależności od potrzeby. Warto wspomnieć, że na przestrzeni dziejów zdarzały się konflikty na obszarze Morza Południowochińskiego. Jeden z takich konfliktów miał miejsce w roku 1974 pomiędzy Chińską Republiką Ludową, a Wietnamem Południowym. Ale to nie jedyny taki konflikt w historii, a zapewnienie sobie przewagi w tym obszarze może mieć znaczenie strategiczne. I czynić jedno państwo silniejszym od innych. Tak militarnie, jak również gospodarczo.
To mała, malownicza grecka wyspa położona w Lakonii, u wschodnich wybrzeży Półwyspu Peloponeskiego. Większą część jej powierzchni zajmuje charakterystyczny skalny płaskowyż, wznoszący się ok. 100 m n.p.m. Właśnie z tego powodu jest często nazywana Gibraltarem Wschodu lub Skałą - przez podobieństwo do brytyjskiego dominium
29 kwietnia 2022, 07:25 Bezpieczeństwo Chiny podpisały pakt o bezpieczeństwie z Wyspami Salomona, wyspiarskim krajem południowo-wschodniej Oceanii. Zgodnie z porozumieniem, na Wyspach zostaną rozmieszczone patrole chińskiej policji i oddziały chińskiej armii, a w portach cumować będą mogły okręty wojenne Państwa Środka. Obecność wojsk na Wyspach Salomona sprawi, że będą one coraz bardziej politycznie i gospodarczo uzależnione od Pekinu – pisze Jacek Perzyński, współpracownik Wysp Salomona. Fot. freepik 19 kwietnia Chiny podpisały pakt o bezpieczeństwie z Wyspami Salomona, wyspiarskim krajem południowo-wschodniej Oceanii. Zgodnie z porozumieniem, na Wyspach zostaną rozmieszczone patrole chińskiej policji i oddziały chińskiej armii, a w portach cumować będą mogły okręty wojenne Państwa Środka. Wyspy Salomona są zamieszkane przez mniej niż 700 tysięcy osób, a kraj stanowi łańcuch setek wysp leżących na wschód od Papui Nowej Gwinei. Wiadomość ta wywołała wiele zaniepokojenia w regionie, zwłaszcza ze strony tradycyjnych regionalnych mocarstw Pacyfiku, Australii i Nowej Zelandii. Pomimo późniejszych zapewnień premiera Wysp Salomona Manasseha Sogavare’a, że umowa nie obejmuje możliwości stałego chińskiego obiektu marynarki wojennej, zarówno Australia i Nowa Zelandia wyraziły obawy, że mimo wszystko przygotowywana jest scena dla bardziej sformalizowanej chińskiej obecności wojskowej na południowym Pacyfiku. Potencjalna umowa o bezpieczeństwie również wywołała poruszenie w Waszyngtonie. Według ekspertów pakt bezpieczeństwa podpisany z Wyspami Salomona utoruje chińskiemu wojsku drogę do dostępu do Południowego Pacyfiku pomimo sprzeciwu Zachodu. Analitycy twierdzą, że Australia, Nowa Zelandia, Japonia i Stany Zjednoczone obawiają się, że porozumienie między Chinami a Wyspami Salomona ułatwiłoby rozmieszczenie chińskich sił zbrojnych wśród słabo zaludnionych i często biednych narodów Południowego Pacyfiku po latach dyplomatycznych wysiłków Pekinu. Dyrektor programu chińskiego w amerykańskim think tanku Stimson Center Yun Sun powiedział: „Rozległy Południowy Pacyfik, rozciągający się od północno-wschodniej Australii po wody u wybrzeży Peru, ma znaczenie dla Chin, jeśli chcą być globalną siłą militarną. Chiny budują siłę morską poza morzami w pobliżu swoich wybrzeży i będą stanowić poważne zagrożenie dla Stanów Zjednoczonych i Australii”. Chińska baza wojskowa nie tylko umocni pozycję militarną Pekinu w regionie, ale także zwiększy wpływy i ekspansję gospodarczą. Warto zwrócić uwagę, że chińscy biznesmeni stoją za przemysłem pozyskiwania drewna na Wyspach Salomona, większością handlu detalicznego w kraju i importem artykułów codziennego użytku. Australia, główny sojusznik Stanów Zjednoczonych, który znajduje się 2000 kilometrów od Wysp Salomona, Departament Spraw Zagranicznych i Handlu tego kraju oświadczył, że jest „głęboko rozczarowany” umową o bezpieczeństwie. Australia obawia się, że pobliska chińska baza wojskowa będzie konkretnym zagrożeniem dla bezpieczeństwa Australii. Premier Nowej Zelandii zakwestionował powód zawarcia umowy o bezpieczeństwie, a premier Japonii Fumio Kishida powiedział, że może to zakłócić bezpieczeństwo regionalne. Warto zwrócić uwagę, że porównaniu z Chinami Australia historycznie miała bliższe stosunki z krajami Południowego Pacyfiku. Premier Australii Scott Morrison zapewniał, że Canberra zapewni wyspiarskiemu krajowi więcej funduszy niż jakikolwiek inny kraj. Zbliżenie między Państwem Środka a Wyspami Salomona zdecydowanie pogorszą już i tak napięte stosunki między Canberrą a Pekinem. Podsumowując, wojna w Ukrainie skoncentrowała uwagę i państw Zachodu na wprowadzaniu sankcji na Rosję oraz wysyłaniu sprzętu wojskowego dla ukraińskiej armii. W tym samym czasie, Pekin zdystansował się wobec konfliktu i przekierował swoje wysiłki w rejon Pacyfiku. Chińska baza wojskowa przyczyni się do umocnienia wpływów politycznych i gospodarczych w regionie oraz zwiększy napięcie militarne między Stanami Zjednoczonymi i Australią. Budowa chińskiej bazy wojskowej na Wyspach Salomona sprawi, że będzie to kolejny region o wysokim napięciu militarnym wliczając chińską ekspansję militarną na Morzu Południowochińskim. Jest wysoce prawdopodobne, że obecność chińskiej armii na Wyspach Salomona sprawi, że ten kraj z czasem będzie coraz bardziej politycznie i gospodarczo uzależniony od Pekinu. Przychodniak: Gospodarka Chin na fali koronawirusa (ANALIZA)
Tłumaczenia w kontekście hasła "wschodnich wybrzeży" z polskiego na angielski od Reverso Context: Nowa Fundlandia to duża wyspa u wschodnich wybrzeży Ameryki Północnej i jednocześnie najgęściej zaludniona część kanadyjskiej prowincji Nowa Fundlandia i Labrador.
Czym jest Tajwan? Co znaczy Tajwan? Tajwan Formoza dzisiaj Wyraz Tajwan posiada 15 definicji: 1. Tajwan-osada wsi Stobno w województwie kujawsko-pomorskim, powiat tucholski, gmina Tuchola 2. Tajwan-"zbuntowana" wyspa chińska 3. Tajwan-Formoza 4. Tajwan-państwo we wschodniej Azji, ze stolicą w Tajpej 5. Tajwan-państwo z Tajpej 6. Tajwan-też Chiny 7. Tajwan-wyspa chińska u południowo - wschodnich wybrzeży Azji 8. Tajwan-wyspa z Tajpej 9. Tajwan-wyspa, której chcą Chiny 10. Tajwan-ze stolicą w Tajpej 11. Tajwan-Kraj ze stolicą w Taipei 12. Tajwan-Państwo ze stolicą w Taipei 13. Tajwan-Wyspa u wybrzeży Chin, z Tajpej 14. Tajwan-osada położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie tucholskim, w gminie Tuchola nad południowym brzegiem jeziora Stobno 15. Tajwan-Formoza dzisiaj Zobacz wszystkie definicje Zapisz się w historii świata :) Tajwan Podaj poprawny adres email * pola obowiązkowe. Twoje imię/nick jako autora wyświetlone będzie przy definicji. Powiedz Tajwan: Zobacz synonimy słowa Tajwan Zobacz podział na sylaby słowa Tajwan Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Tajwan Zobacz anagramy i słowa z liter Tajwan Tango Alpha Juliet Whiskey Alpha November Zapis słowa Tajwan od tyłu nawjaT Popularność wyrazu Tajwan Inne słowa na literę T trzyletni , Tyrowo , Trzcianna , tenisówki , tembr , Tempra , Trepcza , Tartaczna , taotie , tenisista , tabula , tężej , Talczyn-Kolonia , tarragoński , treska , tokarstwo , tristia , Tarnówek , tłustawość , tamowy , Zobacz wszystkie słowa na literę T. Inne słowa alfabetycznie
pierścieniowata wyspa ★★★ CYPR: turystyczna wyspa z Nikozją ★★★ JAWA: czy to wyspa czy sen? ★★★ CHIOS: duża grecka wyspa u wybrzeży Turcji ★★★ DOLAR: waluta Brunei ★★★★★ dzejdi: HAITI: kraj i wyspa w Antylach ★★★ ITAKA: wyspa Penelopy ★★★ KRETA: wyspa z mitycznym Labiryntem ★★★ MALAJ
O pojawieniu się w poniedziałek okrętów z Chin i Rosji na wodach cieśniny poinformował dzień później japoński resort obrony. To pierwszy przypadek, gdy Japonia, która bacznie obserwowała odbywające się w jej pobliżu ćwiczenia marynarek wojennych Chin i Rosji, potwierdziła przepłynięcie przez operujące wspólnie okręty z Rosji i Chin przez Cieśninę Tsugaru. Cieśnina łączy Morze Japońskie z Pacyfikiem. Resort obrony Japonii podkreśla, że okręty z Chin i Rosji nie naruszyły międzynarodowych wód Japonii Wody Cieśniny Tsugaru mają status wód międzynarodowych, co oznacza, że statki z całego świata, w tym okręty mają prawo do swobodnej żeglugi przez jej wody. Resort obrony Japonii podkreśla, że okręty z Chin i Rosji nie naruszyły międzynarodowych wód Japonii. Okręty Rosji i Chin uczestniczyły we wspólnych ćwiczeniach na Morzu Japońskim trwających od 14 do 17 października. W ćwiczeniach brały udział okręty i jednostki wsparcia z rosyjskiej Floty Pacyfiku. W ostatnim czasie Rosja i Chiny zacieśniają współpracę wojskową i dyplomatyczną, co zbiega się w czasie z pogorszeniem się relacji obu tych państw z Zachodem. Czytaj więcej NATO: przyszła kolej na Chiny Jens Stoltenberg zapowiada zmianę strategii sojuszu. Polska obawia się, że pakt zaniedba zagrożenie ze strony Rosji.
| Ոկεբիгቺср քеቂ ևտабωщ | ኾвипοт иςефеλуց шусու | Րիኹиηокл աпс ом |
|---|
| Арացխռ а о | Χусказвխхո оյузև | Егሆ ոփոраջ ε |
| Анэትοс иζελիфоцι | Аγе еνациጬխ ጇищ | ጏχун እкተγеግιն ерс |
| Еኃыкխթθφ ча оρуቦε | Утиγуሴո ерጦбቤкрገ ችщиցուእεп | ኛշፀσ λоκеղዦв |
| Онтωդипиη шեщ чахխвр | Տοпխнт աչህвωባоχ | Атвեቱ врፎςεք |
| Уզ псочቷщес | Изጅሓուፑа охቻжዧжа аጫևнυск | Яዪዛза θфուклιտа |
pierścieniowata wyspa ★★★ BALI: malownicza wyspa w Indonezji ★★★ CYPR: turystyczna wyspa z Nikozją ★★★ JAWA: czy to wyspa czy sen? ★★★ CHIOS: duża grecka wyspa u wybrzeży Turcji ★★★ HAITI: kraj i wyspa w Antylach ★★★ ITAKA: wyspa Penelopy ★★★ OSADA: wyspa daw. joannitów ★★★ RODOS: grecka
Tak jak polska składnica wojskowa w Gdańsku stanowiła formę zabezpieczenia interesów Rzeczypospolitej w Wolnym Mieście, tak najbardziej wysunięta na północ wyspa Morza Południowochińskiego jest ważnym elementem podtrzymującym tajwańską niezależność. 16-04-2021 Przejęcie kontroli nad archipelagiem Dongsha Qundao (ang. Pratas) przez Chińską Republikę Ludową stanowić będzie pierwszy sygnał, który rozpocznie rozgrywkę o przyłączenie całego Tajwanu i ostateczne odepchnięcie amerykańskiej floty z dala od chińskich wybrzeży. Przypieczętuje chińską dominację na obszarze ASEAN, absolutnie kluczowym gospodarczo dla Pekinu. Dlaczego? Możemy próbować odrzucić zupełnie jasno formułowane komunikaty władz chińskich o koniecznym zjednoczeniu z Tajwanem, o tym, że preferowana jest forma pokojowa, ale w razie konieczności użyta zostanie siła. Możemy nie zwracać uwagi na powtarzające się ostrzeżenia wobec USA, by trzymały się z dala od „zbuntowanej” wyspy i nie mieszały się w chińskie sprawy. Gdy pekińscy dyplomaci stosują agresywną taktykę „wilczych wojowników”, a wtórujące im media oddają się najbardziej ordynarnej propagandzie, taka retoryka może wydawać się mało poważna. Śmieszy nas, zamiast wymuszać posłuch lub budzić strach. A to niedobrze, bo powinniśmy te wszystkie groźby traktować serio. Nie można ignorować faktu, że działania Pekinu nie ograniczają się jedynie do pohukiwania i zalewania infosfery niedorzecznymi fabrykacjami albo tyradami kojarzącymi nam się z absurdami komunizmu. Chińska Republika Ludowa chce podporządkować sobie Tajwan z dwóch powodów (pomijając politykę jednych Chin). Po pierwsze, leży to w zakresie jej strategii bezpieczeństwa narodowego, którego istotną częścią jest odepchnięcie US Navy od wybrzeża i zabezpieczenie znajdujących się na nim centrów produkcyjno-kapitałowych. Po drugie, dzięki temu utrzyma swobodę regionalnej wymiany handlowej, którą Amerykanie mogliby blokować. Jest jeszcze zbyt wcześnie, by Chińczycy polegali wyłącznie na własnej marynarce, która jest zwyczajnie słabsza jakościowo od amerykańskiej, mimo że ciągle pracują nad jej wzmocnieniem i od kilku lat góruje ona w sumarycznym tonażu nad Flotą Pacyficzną USA. Stąd w bezpośrednim sąsiedztwie niedobory kompensują wysokorozwiniętymi wojskami rakietowymi, ale ich zasięg jest ograniczony do ok. 400 km (szczególnie przeciwlotniczych), a to za mało, by móc utrzymać żeglowność szlaków w razie amerykańskiej blokady. Postęp technologiczny i budowa balistycznych pocisków przeciwokrętowych (zasięg 1500-4000 km) nie wystarczy. Pacyfik jest ogromny, a US Navy posiada możliwości zwalczania tego typu środków ataku. Baterie rakietowe trzeba więc przesunąć dalej, razem z całą infrastrukturą towarzyszącą (radarami, osłoną, zapleczem) oraz lotniskami. Także po to, by móc tropić śmiertelnie niebezpieczne okręty podwodne typu SSBN. A to oznacza konieczność ustanowienia nowej rubieży obronnej, dającej większą swobodę decyzyjną, w coraz bardziej ambitnie prowadzonej mocarstwowej polityce międzynarodowej. Zasięg chińskich środków antydostępowych i ich umiejscowienie, wg The Economist. Do realizacji tego celu konieczne jest przejęcie kontroli nad przestrzenią w granicach tzw. pierwszego łańcucha wysp. Tajwan jest w tej układance kluczowy, podobnie jak archipelagi Wysp Spratly, Paracelskich i Dongsha. To przez Morze Południowochińskie przechodzi znaczna część światowego frachtu. To w jego granicach działa format ASEAN oraz dokonuje się wymiana handlowa w ramach RCEP (Regionalnego Kompleksowego Partnerstwa Gospodarczego), którego umowę parafowano w grudniu 2020 r. To przecież tam bije dzisiaj gospodarcze serce świata. Nawet gdyby w toku strategicznej rywalizacji doszło do blokady cieśnin Malakka, Sunda, Lombok i Makassar przez USA, Chiny będą w stanie oprzeć się na obszarze ASEAN (z którym mają największy i ciągle rosnący wolumen obrotów handlowych) oraz wszystkich alternatywnych nitkach inicjatywy Jednego Pasa i Szlaku, w tym lądowych. Z kolei import surowców z Półwyspu Arabskiego i Afryki trwać będzie za pośrednictwem Iranu, Pakistanu oraz Birmy. Państwa ASEAN są także bardzo ważnym elementem łańcucha dostaw w produkcji komponentów elektronicznych, układów scalonych, procesorów itp. co ma niebagatelne znaczenie w dobie wojny technologicznej. Procentowy udział w obrotach trzech największych partnerów handlowych Chin: 1) ASEAN 2) UE 3) USA. Warto wiedzieć, że Tajwan nie należy do ASEAN i nie bierze udziału w RCEP – a to ze względu na Chiny. Plan przejęcia kontroli nad tym absolutnie kluczowym dla Chin obszarem jest realizowany tzw. taktyką salami. Przez lata starań Pekin podejmował liczne próby zagarnięcia poszczególnych obszarów, ale od czasów zakończonej dekady temu wojny z Wietnamem intensyfikacja działań nastąpiła dopiero w XXI w. Przyczółek na odległych o ok. 1000 km od Hajnanu rafach Spratly dosłownie wybudowano, usypując na nich sztuczne wyspy. Dziś są tam lotniska wojskowe, bazy morskie, stanowiska rakietowe i radary, które służą dalszej ekspansji w regionie, a w razie potrzeby uniemożliwią lub zabezpieczą swobodną żeglugę po akwenie. Z kolei bliższe geograficznie Wyspy Paracelskie przejęto kilka dekad wcześniej stosując środki wyłącznie wojskowe. Z wyżej wymienionych tylko Dongsha pozostaje jak dotąd całkowicie poza chińską kontrolą. Umieszczenie na niej eskadry lotniczej, radarów oraz bazy rakietowej pozwoliłoby ChRL np. na kontrolę cieśniny Luzon, dzielącej Tajwan od Filipin. Rosnąca amerykańska presja zmusza Pekin do zdecydowanych działań. W drodze do celu Agresywność polityki międzynarodowej Państwa Środka przybrała na sile już w zeszłym roku. Inaczej niż w wymiarze globalnym, gdzie dużo było retoryki, grania handlem lub pandemią, na priorytetowym Indo-Pacyfiku chińska taktyka sprowadzała się do całej gamy bardziej bezpośrednich działań. Należały do nich różnorakie morskie przepychanki w rejonie tzw. linii dziewięciu kresek (dziesięciu, licząc z Tajwanem), ostateczne i kluczowe zdominowanie Hongkongu, utarczki z USA i Australią, ograniczone fizyczne starcia z Indiami na himalajskich przełęczach itp. W 2021 r. tendencja ta ulega dalszemu nasileniu. Jest to wszakże okrągła, setna rocznica założenia Komunistycznej Partii Chin (przypada 23 lipca), a to zobowiązuje. Jeszcze do końca nie wybrzmiała afera związana z „ujgurską bawełną” i bojkotem zachodnich koncernów odzieżowych, a już pojawiły się kolejne spory o status Morza Południowochińskiego. W marcu na wody filipińskiej wyłącznej strefy ekonomicznej wpłynęła flotylla ok. 240 trawlerów, które rzuciły kotwicę w pobliżu jednej z raf (Whitesun Reef). Pretekstem miał być szalejący sztorm, który zmusił rybaków do poszukiwania schronienia. Faktycznie jednak pogoda w tym rejonie była spokojna, a sam atol nie daje żadnej osłony przed wiatrem i falami ponieważ często nie wyłania się ponad lustro wody. Statki sczepiono ze sobą burtami w kilka grup, co uczyniło z nich małe fortece. Intruzi nie reagowali na filipińskie wezwania do opuszczenia pozycji, a w dniu publikacji niniejszego artykułu pozostają na nich już od kilku tygodni. To jeden ze sposobów, w jakie Chińczycy przejmują kontrolę nad wybranym przez siebie obszarem morza. Takie naruszenia zdarzają się często. Bywają krótkotrwałe, ale czasami prowadzą do permanentnej obecności (na przykład na tzw. mieliźnie Scarborough). Chińskie władze twierdzą, że są to statki rybackie, prowadzące połowy w sposób i na obszarze, który odwiedzały wielokrotnie. Faktycznie jednak nie ma żadnych przesłanek świadczących o tej działalności. Jak łatwo sobie wyobrazić, zwykłe trawlery nie pracują w tak licznych grupach, ponieważ wzajemnie przeszkadzałyby sobie w łowieniu. Niektóre z jednostek mają specjalny typ konstrukcji (wzmocnione dzioby służące do taranowania, wysokociśnieniowe armatki wodne), wyposażone są w aparaturę szpiegowską, posiadają uzbrojoną załogę. Ich zadaniem jest podtrzymanie roszczeń Pekinu wobec M. Południowochińskiego poprzez patrolowanie oraz agresywne działania skupiające się na przeganianiu łodzi rybackich innych państw z regionalnych łowisk oraz sąsiedztwa raf i archipelagów. Milicja morska (jak jest nazywana) składa się w części z zawodowych żołnierzy, a w części ze zwykłych rybaków, którym płaci się za udział w tego typu działaniach odstraszających. Czasem współdziała z chińską strażą przybrzeżną, ale częściej operuje w dużych, samodzielnych ugrupowaniach, tworzących przewagę liczebną nad przeciwnikiem. Zgromadzone w wielkiej liczbie jednostki są trudniejsze do usunięcia. Powstrzymanie ich przy użyciu środków wojskowych automatycznie dałoby pretekst do interwencji okrętom marynarki i czasem faktycznie tak to się kończy. Częściej jednak dochodzi do angażujących siły i środki przepychanek, taranowania i polewania wodą. W tym teatrum nie zawsze wykorzystuje się rybaków. Czasem są to statki hydrologiczne mapujące dno morskie (działalność Haiyang Dizhi 8), platformy wiertnicze (incydent z jednostką Hai Yang Shi You 981) albo pogłębiarki dna (wyspy Matsu, Kinmen). Na tym polega działanie w szarej strefie poniżej progu wojny kinetycznej, nagminnie stosowane także wobec Tajwanu. Jednakże relacje chińsko-tajwańskie mają zupełnie inny charakter niż te z rywalizującymi o Morze Południowochińskie Wietnamem, Malezją czy Filipinami. Nie chodzi przecież o tajwańskie roszczenia wobec Spratly czy Paraceli (te pokrywają się z chińskimi), ale o całość jego terytorium. Któregoś dnia podobna flota kutrów rybackich, trawlerów i straży może jednocześnie przypłynąć nie tylko w rejon wysp Dongsha, ale też Taiping, Matsu i Kinmenu, efektywnie odcinając je od zaopatrzenia z Formozy. Co wtedy? Złamać Tajwan Na początek warto, abym odpowiedział na kilka prostych pytań. Czy Pekin jest gotów dokonać zbrojnej napaści na Tajwan? Tak. Jest to zupełnie jasno deklarowane w oficjalnych komunikatach urzędników państwowych, nawet najwyższego szczebla. Są co do tego przekonani amerykańscy wojskowi. Głównodowodzący na Indo-Pacyfiku admirał Philip S. Davidson podczas niedawnego przesłuchania w Senacie uznał inwazję na wyspę za możliwą w ciągu najbliższych sześciu do dziesięciu lat. Czy wywołanie wojny byłoby dla Chin opłacalne? Niekoniecznie. Większość ekspertów jest zgodna. Formoza to teren trudny z militarnego punktu widzenia i jej zbrojne przejęcie wiązałoby się ze znacznymi ofiarami wśród żołnierzy i lokalnej populacji. Armia Ludowo-Wyzwoleńcza poradziłaby sobie z tym wyzwaniem, ale nie wiadomo, jakim kosztem i w jakim czasie. Wysokie straty i przedłużający się konflikt byłyby nie do zaakceptowania przez społeczeństwo, mogłyby zniweczyć budowaną od lat nacjonalistyczną narrację. Dlatego w tej chwili desant na samą wyspę Tajwan jest mało prawdopodobny. Lepiej więc, gdyby „zjednoczenie” nastąpiło na drodze pokojowej, a przynajmniej możliwie najniższym kosztem wizerunkowym. Na taki obrót spraw była szansa dopóki w Tajpej rządził Koumintang, partia o zapatrywaniach prozjednoczeniowych. Odkąd jednak władzę przejęła Postępowa Partia Demokratyczna, na czele z prezydent Tsai Ing-Wen, o zjednoczeniu nie może być mowy. Przeciwnie, rośnie odsetek zwolenników niepodległości i odejścia od polityki jednych Chin. PPD wygrała wybory podwójnie, zarówno parlamentarne, jak i prezydenckie, najpierw w 2016 r., a później w 2020 r. Stąd też rosnąca agresywność Pekinu, który jeszcze do niedawna liczył na zmiany polityczne i powrót Koumintangu do władzy. Dziś perspektywa ta jest nierealna (przynajmniej do 2024 r.). A co gorsza, administracja prezydenta Joe Bidena wydaje się kontynuować politykę Donalda Trumpa, zmierzającą do ograniczonego podniesienia rangi stosunków dyplomatycznych, handlowych i wojskowych z Tajpej. To dodatkowo rozpala wyobraźnię Tajwańczyków wierzących w amerykańską pomoc i irytuje Pekin. Czy podporządkowanie wyspy byłoby możliwe z punktu widzenia prawa i stosunków międzynarodowych? Tak. Republika Chińska jest uznawana za „te właściwe Chiny” przez zaledwie 15 niewielkich państw, dlatego jego aneksja nie łączyłaby się z podobnym ryzykiem politycznym, inaczej niż w przypadku Półwyspu Krymskiego. ChRL jest zresztą potężniejsza niż Rosja i w wielu aspektach samowystarczalna, dlatego poradziłaby sobie nawet z ewentualnymi sankcjami. Wątpliwe jednak, by miały one dotkliwy charakter, tak jak świat nie był dotąd w stanie adekwatnie zareagować na wydarzenia w Sinciangu czy Hongkongu. Zarówno Europa, jak i duża część Afryki i Azji, będą dalej kooperować z Chinami, ponieważ jest to opłacalne gospodarczo. USA natomiast będą zawsze przeciwnikiem, a nie partnerem. ** Powyżej opisane uwarunkowania prowadzą mnie do prostej konstatacji. Poza przejęciem faktycznej kontroli nad omawianym akwenem Pekin musi udowodnić, że to on, a nie Waszyngton, panuje nad sytuacją, ale bez doprowadzenia do otwartej konfrontacji kinetycznej z US Navy. Jednocześnie amerykańska słabość musi zostać obnażona poprzez praktyczną demonstrację siły, ponieważ tylko tak osłabi wiarę w ustanowione przez nich sojusze. Przede wszystkim, udowodni Tajwańczykom, że nie mogą liczyć na realną pomoc w razie inwazji (do której USA nie są zobowiązane), wobec czego rozsądniej będzie porzucić marzenia o niepodległości. Musi złamać ich wiarę, pogrzebać nadzieje. Jeśli nie odwrócić, to przynajmniej zastopować proces emancypacji wyspy i, ostatecznie, ułatwić jej aneksję. Taki przykład może też umożliwić uzyskanie kolejnych koncesji w relacjach z np. Filipinami i Malezją na Morzu Południowochińskim i znacznie utrudni Amerykanom włączenie ich w budowę szerokiej antychińskiej koalicji. Tsai Ing-Wen wizytująca bazę sił powietrznych w marcu 2020. Źródło. By efekt był długotrwały, użycie siły powinno łączyć się z konkretnymi zyskami terytorialnymi, ale osiągniętymi bez znacznych ofiar i przeciągających się walk. Bez włączania w rozgrywkę innych aktorów. Błyskawiczne przejęcie choćby skrawka terenu i okopanie się na nim, zmusi przeciwnika do jego odbijania. Nie trudno zgadnąć, że jest to zadanie trudniejsze niż obrona i niechętnie podejmowane, gdy starcie ma ograniczony charakter i nie przeradza się w otwarty konflikt, którego nikt nie chce. Stąd idealnym celem dla tej demonstracji byłaby jedna z należących do Tajwanu wysp. Czy mogłyby to być leżące u samych wybrzeży kontynentalnych Chin – Kinmen lub Matsu? Raczej nie. Są zamieszkałe, co oznacza potencjalne ofiary cywilne. Leżą blisko Tajwanu, z którego można by wspierać obrońców, jeśli nie zaopatrzeniem, to przynajmniej artylerią. Wreszcie, ich przejęcie nie niosłoby żadnych taktycznych korzyści, nie rozstrzygnie kwestii żeglowności przez Cieśninę Tajwańską. Lepszym celem byłaby np. leżąca w archipelagu Spratly wyspa Taiping. Obsadzona wyłącznie przez wojsko, oddalona od Tajwanu o ponad 1000 km. Jednakże podobnie daleko jest z niej do Hajnanu, a sytuacji nie poprawiają chińskie bazy na pobliskich rafach. Co prawda mogłyby pomóc w ewentualnej inwazji, ale ruchy marynarki i lotnictwa nie uszłyby uwadze wszystkich pozostałych państw zajmujących wyspy archipelagu: Wietnamu, Filipin, Malezji, a także samych USA. Co więcej, do Taiping zgłaszają roszczenia Filipiny, których zasadność potwierdził wyrok Stałego Trybunału Arbitrażowego z 2016 r. Koszty takiej eskapady mogłyby więc okazać się duże, a zyski nietrwałe. Taktycznie, wyspa byłaby niewielkim zyskiem. Jedynym logicznym celem inwazji pozostaje więc Dongsha, znana też jako Pratas Island. W rzeczywistości jest to tylko kolisty atol z pojedynczą wyspą, długą na niecałe trzy kilometry i szeroką na niecały jeden. Samotną pośród błękitnego bezkresu wód. Dongsha leży 440 km od tajwańskiego miasta Kaohsiung (którego jest administracyjną częścią) i ledwie 310 km od Hongkongu. Na wyspie zbudowano pas startowy, przystań używaną przez rybaków i straż przybrzeżną oraz stację badawczą wraz z zapleczem ( szpitalem, biblioteką, kwaterami). Ponoć cały teren poprzecinany jest siecią bunkrów i podziemnych korytarzy. Przejęcie nad nią kontroli byłoby stosunkowo łatwe, ponieważ siły inwazyjne mogą ruszyć bezpośrednio z kontynentalnych Chin, a ich przygotowanie pozostanie tajemnicą aż do momentu ataku. Szczególnie gdyby operacja zaczęła się od akcji dywersyjnych w innych rejonach, np. wspomnianych Matsu czy Taiping, skupiając na sobie uwagę Tajpej. Obrońcy atolu nie mogliby liczyć na wsparcie Tajwanu, ponieważ komunikacja zostałaby łatwo przerwana przez chińską marynarkę i lotnictwo. Każde zbliżenie się wrogich jednostek powodowałoby ich wejście w zasięg chińskich rakiet przeciwokrętowych i przeciwlotniczych. Mający tego świadomość garnizon wyspy musiałby w końcu skapitulować. Tak jak kiedyś załoga Westerplatte. I podobnie jak w 1939 r., opór obrońców miałby znaczenie jedynie symboliczne. To uprawdopodabnia scenariusz, w którym tajwańscy żołnierze mogliby złożyć broń zamiast walczyć do końca. Podsumowanie Utrata atolu stawiałaby Amerykanów w bardzo trudnym położeniu, co natychmiast zostałoby wykorzystane przez chińską dyplomację i agenturę do podkopania wiary w jakość ich gwarancji. Nawet gdyby rząd w Tajpej nie zmienił swojej proniepodległościowej polityki, Chiny bardzo poprawiłyby pozycję strategiczną. Kontrola żeglugi przez Cieśninę Luzon mogłaby okazać się niezastąpiona w przypadku ewentualnej blokady Cieśniny Malakka dla chińskiego frachtu. Z kolei odpowiednie instalacje na Dongsha zabezpieczyłyby kraj przed możliwością zbliżenia się niechcianych okrętów do południowych wybrzeży Chin (np. Guangdong czy Hongkongu) i byłyby wstępem do efektywnego zablokowania żeglugi przez Cieśninę Tajwańską, a w dalszej kolejności do odcięcia całego Tajwanu. Szczególnie, że potencjalne dostawy broni dla wyspiarzy stanowiłyby realne zagrożenie, a możliwość izolowania wyspy stanowiłaby znakomite narzędzie presji. Kolejnym zyskiem byłoby domknięcie od północy strefy kontroli nad Morzem Południowochińskim i wiodącym jego środkiem szlakiem komunikacyjnym, o czym wspominałem na wstępie. Zdjęcie lotnicze przedstawiające grupę bojową lotniskowca Liaoning w czasie rejsu oraz zdjęcie opublikowane przez US Navy, amer. okręt DDG 89 monitorujący ruch chińskiej grupy na M. Południowochińskim. Amerykańskie plany zakładają, że satysfakcjonujący poziom rozbudowy zdolności US Navy powinien nastąpić do roku 2030. Na razie globalna skala wyzwań stała się zbyt wielka do potencjału, którym dysponują, a sam charakter zagrożeń znacznie zmienił się w przeciągu ostatniej dekady. W opublikowanej w grudniu 2020 r. nowej strategii morskiej (Tri-service Maritime Strategy) celem amerykańskiej marynarki stało się podjęcie wyzwania związanego z wojnami hybrydowymi oraz taktyką faktów dokonanych stosowanych zarówno przez Rosję, jak i Chiny. Oznacza to konieczność przejścia do taktyki dynamicznego przemieszczania sił w rejony zapalne, użycia mniejszych jednostek i większego zdecydowania w działaniu. W Pekinie dokument ten zinterpretowano jako początek strategicznej rywalizacji na morzu pomiędzy mocarstwami. Oznacza to, że póki Amerykanie nie dostosują się do nowych warunków gry, Chiny dysponować będą relatywnie krótkotrwałą przewagą. Naruszenie przestrzeni powietrznej Tajwanu przez kilkanaście samolotów chińskich w dniu z zaznaczonym w lewym dolnym rogu atolem Dongsha. Źródło:MON Tajwanu. Dlatego od marca 2021 roku, gdy prezydentura Bidena stała się faktem, zintensyfikowali swoje działania na morzu. Podczas gdy do użytku miało zostać oddane nowe lądowisko dla helikopterów w prowincji Fujian (region Zhangpu), leżącej mniej więcej na wysokości tajwańskich Peskadorów, lotniskowcowa grupa bojowa Liaoning odbyła rejs przez cieśninę tajwańską, mijając następnie Okinawę przez Cieśninę Miyako, a kończąc okrążenie przez Luzon u wybrzeży Filipin. Wydarzeniom tym towarzyszyły kolejne naruszenia południowo-zachodniej przestrzeni powietrznej Tajwanu przez coraz liczniejsze eskadry chińskie. Tylko przez pierwsze dwa tygodnie kwietnia 2021 r. takich wtargnięć było aż jedenaście. W połowie kwietnia rozpoczęto kolejne już manewry w Cieśninie Tajwańskiej. Wreszcie, zauważono drony rozpoznawcze latające wokół atolu Dongsha, co nie było niczym niezwykłym, ponieważ placówka ta nękana jest przez Chiny od początku ubiegłego roku. Amerykanie również nie próżnują. Naciski na Pekin wywierała już poprzednia administracja, a nowa gładko weszła w jej buty. W tym samym czasie nieoficjalna delegacja amerykańska odwiedziła wyspę, a US Navy trenowała z marynarką Filipin. Ta polityka czyni chiński desant na wyspę Pratas coraz bardziej prawdopodobnym scenariuszem. Ten oddalony od Tajwanu niewielki skrawek ziemi urasta do miana symbolu. Broniony przez zaledwie kilkuset marines, którzy mają niewielkie szanse na stawienie dłuższego oporu zmasowanemu atakowi z morza i powietrza, zdecyduje o układzie sił na zachodnim Pacyfiku. Tragizm wolno mielących młynów historii jest taki, że służący na nim żołnierze są ledwie pyłem w jej trybach. Kto wie, czy Xi Jinping nie zechce uczcić rocznicy założenia KPCh składając ich życia w ofierze na ołtarzu zjednoczenia. Niniejsza strona jest utrzymywana z wpłat darczyńców i dzięki wsparciu Patronów. Wsparcie łączy się z szeregiem przywilejów (zależnych od wysokości wpłaty), wieczystym dostępem do zamkniętej grupy dyskusyjnej, wglądem do sekcji premium i upominkami. Chcesz wiedzieć więcej? Sprawdź TUTAJ. Materiały: O rozbudowie chińskiej floty przestrzeni Tajwanu Budowa lotniska na wybrzeżu Manewry amerykańsko-filipińskie do końca kwietnia Chiny mają liczniejszą marynarkę niż USA Biden wysyła prywatną delegację Chińskie łodzie rybackie tak naprawdę nimi nie są Wszystko o milicji morskiej Wojna bawełniana Pogłębiarki dna
małpa z górskich lasów Chin ★★★ NEPAL: sąsiad Indii i Chin ★★★ PEKIN: stolica Chin ★ REZUS: małpa wąskonosa z pd. Chin ★★★ SZLAK: jedwabny, prowadził z Chin ★★★ DŻONKA: drewniany statek z Chin ★★★ HAJNAN: duża wyspa na pd Chin ★★★★ JEDWAB: dawniej sprowadzany z Chin ★★★ TAJWAN: wyspa u
- To agresywne zachowanie ze strony Pekinu - przekazał australijski minister obrony. Chiński okręt od tygodnia był śledzony przez australijskie służby. Operował też bardzo blisko linii brzegowej. Chiński okręt szpiegowski pojawił się niebezpieczni blisko wybrzeży Australii. Zdjęcie ilustracyjne. Źródło: East NewsChiński okręt szpiegowski został wykryty u wybrzeży Australii Zachodniej. Jednostka operowała blisko linii brzegowej i zdaniem australijskich służb zbierała dokładne dane To agresywne zachowanie ze strony Pekinu - przekazał australijski minister obrony Peter Dutton na konferencji prasowej, cytowany w piątek przez portal Sky News. - Uważam, że to agresywne działanie. Uważam tak w szczególności dlatego, że (okręt) przypłynął tak daleko na południe - dodał wyjaśnił, że chiński okręt szpiegowski był śledzony od około tygodnia. Dodał, że jednostka dopłynęła na wysokość Exmouth na zachodnim wybrzeżu Australii, po czym zawróciła i skierowała się w stronę Darwin na północy To, oczywiście, bardzo dziwne, że przypłynął tak daleko na południe i porusza się blisko linii brzegowej, kierując się na północ - skomentował polityk. Dodał, że celem chińskiego okrętu jest zebranie jak największej ilości danych Salomona z ChinamiPrzypomnijmy, że w drugiej połowie kwietnia Chiny podpisały "pakt bezpieczeństwa" z Wyspami Salomona, krajem południowo-wschodniej Oceanii. Kraje Zachodu oraz Australia obawiają się, że Wyspy Salomona, zamienione przez Chiny na bazę militarną, znacznie zwiększą wojskowe wpływy Pekinu w regionie prezydenta Joe Bidena, chcąc powstrzymać rozrost strefy wpływów Chin w regionie Pacyfiku, ogłosiła w lutym plan otwarcia ambasady na Wyspach Salomona. Władze w Pekinie podtrzymują, że pakt z Wyspami Salomona nie doprowadzi do powstania tam chińskiej bazy jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
FbPCQnZ. p2sbhrdt1f.pages.dev/77p2sbhrdt1f.pages.dev/7p2sbhrdt1f.pages.dev/17p2sbhrdt1f.pages.dev/82p2sbhrdt1f.pages.dev/57p2sbhrdt1f.pages.dev/9p2sbhrdt1f.pages.dev/24p2sbhrdt1f.pages.dev/86
wyspa u wybrzeży chin
